Na czym polega poszukiwanie wody metodami geofizycznymi?

Poszukiwanie wody często wymaga prowadzenia badań na rozległym obszarze. Trzeba znaleźć rejon, w którym parametry hydrogeologiczne będą najlepsze dla planowanych ujęć wód podziemnych. Znalezienie nowej lokalizacji studni jest znacznie łatwiejsze dzięki metodom geofizycznym. Zwiększają one efektywność prowadzonych prac, co skraca czas realizacji projektu.

W badaniach geofizycznych gruntu wykorzystuje się nowoczesne techniki, dzięki którym ustalanie miejsc występowania warstw wodonośnych i warunków gruntowo-skalnych jest znacznie łatwiejsze. Najbardziej popularnymi metodami badań geofizycznych wykonywanych w celu znalezienia optymalnego miejsca do wiercenia studni głębinowej są:

• metoda georadarowa (GPR),

• tomografia elektrooporowa (ERT).

Metody pozwalają rozpoznać strukturę podłoża w sposób nieinwazyjny i są możliwe do przeprowadzenia z powierzchni gruntu. Badania wykonywane etapami pozwalają z dużą dokładnością zaplanować inwestycje gospodarki wodnej. Dobrze wykonany projekt i szybkie znalezienie warstwy wodonośnej to również niższe ryzyko niepowodzenia i mniejsze koszty odwiertów.

Co warto wiedzieć o metodzie ERT?

Metoda ERT jest często wykorzystywana w geotechnice, ponieważ cechuje ją łatwość wykonania i niski koszt badań. Jest też znacznie skuteczniejsza niż punktowe pomiary profili otworów wiertniczych oraz sondowanie geotechniczne. Pozwala rozpoznać budowę geologiczną, przepływ wód gruntowych, a także ich zanieczyszczenie. W badaniu wykorzystuje się elektryczną oporność gruntów, która ma inny zakres w przypadku utworów:

• ilastych (iłów, glin zailonych w dużym stopniu),

• gliniastych (glin piaszczystych, pylastych i zwałowych),

• piaszczystych nawodnionych,

• suchych niespoistych.